Huilbaby

Onrustig zijn, veel huilen, overstrekken, moeilijk slapen. Het zal veel jonge ouders erg bekend voorkomen. Zo’n 20% van alle baby’s voldoet aan de kwalificatie ‘huilbaby’. Deze luidt officieel: meer dan 3 uur per dag, 3 dagen per week, 3 weken lang huilen. De exacte tijdsduur is echter van ondergeschikt belang; deze kindjes huilen niet alleen veel, maar zijn op die momenten ook vaak echt ontroostbaar.

Ook gaat het huilen vaak gepaard met andere symptomen. Ze trekken de beentjes op, waardoor gedacht wordt dat er sprake is van darmkrampjes. Ze overstrekken veel, zijn schrikkerig en hebben moeite met slapen. Regelmatig zijn er problemen met betrekking tot de voeding, zoals het niet willen drinken aan één borst. Bij deze baby’s blijken overigens ook vaak andere problemen aan de orde te zijn, zoals bijvoorbeeld een voorkeurshouding of afwijkende motoriek.

Wat veroorzaakt nu het vele huilen?

Zoals gezegd wordt de oorzaak vaak gezocht in de bekende darmkrampjes. Deze kunnen als oorzaak ook zeker niet genegeerd worden, maar soms wordt bijna vergeten dat er meer mogelijke oorzaken zijn. Andere maag- en darmproblemen bijvoorbeeld, waarbij u onder andere kunt denken aan reflux, obstipatie, lactose intolerantie en koemelkallergie. Het huilen kan een gevolg zijn van de interactie tussen ouders en kind, met name wanneer één van de ouders gespannen is. Daarnaast speelt in veel gevallen een chiropractisch probleem een belangrijke rol (zie ‘Baby’s en Kinderen – Algemeen’). Dergelijke blokkades in het bewegingsapparaat worden ook wel geassocieerd met het zogenaamde KISS syndroom.

Hoewel het overmatig huilen vaak ‘vanzelf’ overgaat, verdient het aanbeveling om uw baby na te laten kijken door een chiropractor die ervaring heeft met het behandelen van kinderen. Al was het maar omdat het maanden kan duren voordat het huilen uit zichzelf minder wordt! Bovendien betekent een afname van het huilen niet noodzakelijk dat het onderliggende probleem verdwenen is. Wanneer dit aanwezig blijft, is de kans groter dat het kind hierdoor op latere leeftijd (andere) symptomen ontwikkelt. De chiropractor zal aan de hand van een vraaggesprek en lichamelijk onderzoek proberen te achterhalen wat de oorzaak van het huilen is. Indien er sprake is van een probleem op chiropractisch gebied, kan dit behandeld worden. Hiervoor worden speciale technieken gebruikt die zacht, veilig en effectief zijn. Daarnaast zal verwijzing plaatsvinden naar de huisarts of een andere aangewezen behandelaar indien hiertoe aanleiding bestaat.

Voorkeurshouding

Sinds ouders het advies krijgen om hun baby op de rug te laten slapen, is er een flinke toename geweest van het aantal baby’s dat een scheefgegroeid hoofdje heeft. Dit komt doordat veel baby’s in rugligging een voorkeurshouding hebben, waarbij het hoofd frequent in dezelfde positie ligt. De ongelijke drukverdeling op het schedeltje van buitenaf zorgt voor een asymmetrische groei. Met name in de eerste 4 maanden kan deze vervorming snel gaan, maar dat betekent gelukkig ook dat het herstel snel kan gaan – mits de voorkeurshouding verdwijnt!

Wat veroorzaakt nu zo’n voorkeurshouding en hoe is het op te lossen? Soms is het simpelweg een kwestie van het bedje draaien of de baby anders in de box neerleggen; het kind zal kijken naar de kant die het meest interessant is.

Bij veel baby’s echter is dit geen afdoende oplossing; de voorkeurshouding is zo sterk dat ze het hoofd toch naar dezelfde kant blijven draaien. Ook zittend in de Maxi-Cosi is vaak te zien dat het hoofd altijd in dezelfde houding is, gedraaid en/of naar opzij gebogen. Dit wordt veelal veroorzaakt door een blokkade in het bewegingsapparaat, met name de wervelkolom of het bekken. Het is dus absoluut niet zo dat een voorkeurshouding van het hoofd per se door een nekprobleem hoeft te komen! Een dergelijke blokkade veroorzaakt spanning over de hele lengte van de wervelkolom en prikkeling van het zenuwstelsel, en de voorkeurshouding is hier een gevolg van (zie ook ‘Babies en Kinderen – Algemeen’).

Een chiropractor met ervaring in het behandelen van kinderen kan vaststellen wat de oorzaak van de voorkeurshouding is. Wanneer er inderdaad een blokkade aan ten grondslag ligt, kan deze opgelost worden met specifieke correctietechnieken. Tijdige diagnose en behandeling kan op deze manier voorkomen dat redressietherapie nodig is. Bovendien heeft plagiocephalie, zoals een scheefgegroeid hoofdje heet, niet alleen cosmetische gevolgen. Zo is bijvoorbeeld aangetoond dat er een grotere kans op leerproblemen is op latere leeftijd. Genoeg reden dus om er al op zeer jonge leeftijd aandacht aan te besteden!

Overigen

In de voorgaande pagina’s heeft u het een en ander kunnen lezen over chiropractie: wat er gebeurt als een blokkade ontstaat, enkele mogelijke oorzaken daarvoor, en de meest voorkomende symptomen bij kinderen en volwassenen. Er zijn echter nog veel meer klachten die voorkomen bij kinderen die gerelateerd kunnen zijn aan een chiropractisch probleem. U kunt hierbij denken aan bedplassen, obstipatie, reflux, onhandigheid (motorische problemen), leerproblemen, houdingsproblemen, hoofdpijn, enzovoorts.

Bij al deze aandoeningen komt eigenlijk hetzelfde principe om de hoek kijken. Een blokkade in het bewegingsapparaat – vaak de wervelkolom of het bekken – leidt tot abnormale prikkeling van zenuwen. Afhankelijk van welke zenuw geprikkeld raakt, ontstaan symptomen. Het zenuwstelsel heeft immers vele taken: naast het aansturen van het spierstelsel regelt het ook de zintuiglijke waarneming, orgaanfuncties, evenwicht et cetera. In veel gevallen kan chiropractische correctie van de blokkade het probleem in zijn geheel oplossen. In andere gevallen kan chiropractie een belangrijke ondersteunende rol spelen.

Het verdient de aanbeveling uw kind met enige regelmaat door een chiropractor te laten controleren, net zoals u met uw kind een halfjaarlijks bezoek aan de tandarts brengt. Heeft uw kind klachten die hier niet genoemd zijn en wilt u weten of chiropractie daarbij nuttig kan zijn, dan kunt u uiteraard contact met ons opnemen voor verdere informatie.